{OS} This Long Night! Cut Scene

This Long Night!

CUT SCENE :: {OS} THIS LONG NIGHT!

เมื่อจบคำ บุหรี่ในมือหนาก็ถูกทิ้งลงพื้นและขยี้ด้วยปลายรองเท้าหนังของคนตัวสูง ร่างกายแข็งแรงย้ายมายืนข้างหน้าคนตัวเล็ก ก่อนที่จะผลักจนหลังบางกระแทกเข้ากับพนังลิฟต์เสียงดังอั่ก แต่นั่นก็ไม่ทำให้แบคฮยอนเจ็บสักเท่าไหร่ มือเรียวย้ายไปโอบกอดแผ่นหลังกว้าง จิกเล็บเบาๆเพิ่มรสชาให้กับความสนุกที่กำลังจะเริ่มขึ้น ริมฝีปากหยักเข้าประกบที่อวัยวะส่วนเดียวกัน ก่อนจะดูดคลึงแรงๆอย่างเอาแต่ใจ เรียวลิ้นร้อนระอุสอดเข้าไปในโพรงปากหวานดุจน้ำผึ้งที่เผยอออกอย่างเชิญชวน กวาดละเลียดไล้เลียทุกพื้นที่ในโพรงน้ำผึ้งตรงหน้า มือหนาข้างหนึ่งสอดเข้าไปภายในกลุ่มผมลื่นมือ ลูบผะแผ่วอย่างโอนอ่อน เรียวขาเล็กของแบคฮยอนเองก็ไม่อยู่สุข ยกเข่าข้างหนึ่งขึ้นมาบริเวณหว่างขาของคนตัวสูงที่ยังระดมจูบใส่ตนอยู่ ก่อนที่จะใช้เข่าของตัวเองขยับไล้ไปตามแก่นกายที่ถูกคุมขังอยู่ด้านในกำแพงผ้า เสียดเข้าไปจนรู้สึกได้ถึงความแข็งแกร่งด้านในที่ผงาดขึ้นจะพังกำแพงออกมาอยู่รอมร่อ

            “อ่าห์..ซนจังเลย คนสวย” น้ำเสียงทุ้มแหบพร่าไปด้วยแรงอารมณ์เอ่ยชิดริมฝีปากบวมเจ่อที่ผ่านการรับศึกแรกมา

            “อ.. อื้อ.. ชื่อคุณ..” เสื้อยืดของแบคฮยอนถูกเลิกขึ้นโดยฝ่ามือหนา ส่วนมืออีกข้างของเขาเลื่อนเข้าไปใต้เสื้อแขนกุดของแบคฮยอน ลูบไล้บริเวณหน้าท้องเนียนไปจนถึงขอบกางเกงที่แบคฮยอนอยากให้มือร้อนๆนั่นขยับลงไปอีก แต่อีกคนเพียงแค่ไล้อยู่บริเวณขอบกางเกงรางกับว่าอยากแกล้งคนตัวเล็กให้ขาดใจในอ้อมอกของตน

            “ชานยอล.. ปาร์ค ชานยอล”

            “อา.. ช..ชานยอล” เจ้าของชื่อไล้มือไปที่สะโพกกลมและเค้นแรงๆผ่านเนื้อผ้ายีนส์ ก่อนที่จะยกตัวแบคฮยอนขึ้น จนคนตัวเล็กต้องขยับแขนขึ้นคล้องลำคอแกร่ง รวมไปถึงเรียวขาเล็กที่ยกขึ้นเกี่ยวสะโพกสอบของชานยอลแน่น

            “หึ เรียกให้ได้ทั้งคืนนะ แบคฮยอน” เสียงทุ้มพูดขึ้นข้างหูคนที่ซบอยู่ที่ไหล่ของตน ก่อนจะส่งลิ้นเข้าตวัดเลียให้อีกคนเสียวใจเล่น

            เมื่อลิฟต์เปิดออก ชานยอลก็อุ้มแบคฮยอนออกมาในท่าที่คนตัวเล็กยังคงกอดก่ายเรียวขาอยู่กับชานยอล ลิฟต์นี้เป็นลิฟต์ส่วนตัวของห้องวีไอพี จึงไม่เสียเวลาไปกับการเดินให้ไกล ชานยอลวางคนตัวเล็กลงบนโซฟาสีเข้มที่วางอยู่กลางห้อง และโถมตัวเองขึ้นคร่อมคนตัวเล็กทันที

            ตอนนี้แม้แต่ห้องนอนที่อยู่ห่างไปเพียงไม่ถึงห้าเมตรมันก็ดูไกลเกินจะทนไหว

            ชานยอลจับมือเรียวทั้งสองขึ้นกดแบนไปกับโซฟานุ่ม ก่อนที่จะกดจูบลงบนริมฝีปากบางที่เผยอหาความอุ่นร้อน ลิ้นร้อนกระหวัดเกี่ยวเรียวลิ้นของคนใต้ร่างอย่างชำนาญ จนคนที่ผ่านมามากยังรู้สึกแทบขาดใจ ยามลิ้นร้อนขยับตวัดไปทั่วโพรงปากหวาน แบคฮยอนรู้สึกราวกับว่ารอบตัวมีเพียงชายตรงหน้ากับจูบอันแสนเร่าร้อนนี่

ชานยอลละมือข้างหนึ่งออกมาจับแยกเรียวขาที่อ้าออกอยู่แล้วให้แยกออกกว้างขึ้นกว่าเดิม ก่อนจะถอดเสื้อแจ็คเก็ตหนังที่คนตัวเล็กใส่อยู่ออก และโยนมันออกไปห่างตัว ในนาทีต่อมา เสื้อแขนกุดสีดำก็ถูกกระชากออกจากเจ้าของของมันเช่นกัน เผยให้เห็นผิวขาวเนียนราวกับไข่มุกแท้ใต้มหาสมุทร

            ชานยอลทนไม่ได้ หากว่าร่างเล็กเอ่ยชื่อของตนด้วยน้ำเสียงเย้ายวนเช่นนี้ ใบหน้าหล่อก้มลงซุกไปกับซอกคอขาวเนียนที่ปรากฏตรงหน้า และสร้างรอยแดงช้ำตีตราว่าคืนนี้ดีเจคนสวยเป็นของเขาเพียงคนเดียว ลิ้นร้อนลากยาวไปตามไหปลาร้าที่นูนขึ้นมา ยามแบคฮยอนหายใจเข้าไปในปอดด้วยแรงอารมณ์

            “อา.. อ้ะ”

            ร้องเสียงหลงเมื่อกลีบปากหยักขบเม้มที่แผ่นอกด้านซ้าย ก่อนที่จะเลื่อนลงมาที่ยอดอกสีสวยช้าๆอย่างกลั่นแกล้ง จนแบคฮยอนต้องโก่งแผ่นหลังขึ้นเพื่อสนองอารมณ์ตัวเอง ริมฝีปากหนายักยิ้มเพียงชั่วครู่ และก้มลงปรนเปรอให้ดีเจคนสวยที่จิกมือเข้ากับกลุ่มผมหนาของตน ริมฝีปากหนาเข้าครอบครองยอดอกตรงหน้า ละเลงลิ้นรัวจนคนข้างใต้ร้องครางลั่นห้อง ฟันคมขบเบาๆอย่างหยอกเย้า เรียกแรงจิกที่ศีรษะของตนเพิ่มขึ้น ส่วนอีกอีกข้างหนึ่งชานยอลก็ไม่ปล่อยให้มันเดียวดาย ฝ่ามือร้อนเลื่อนขึ้นปัดป่ายไปมา แล้วลูบเบาๆให้อีกคนเสียวท้องน้อย ชานยอลทำหน้าที่ได้ดีเยี่ยมจนคนตัวเล็กร้องเสียงหลงลั่นห้อง

            “อื้อ.. ชานยอล.. มันอ.. อึดอัดแล้ว” เอ่ยเสียงกระท่อนกระแท่น เพราะความอึดอัดเบื้องล่างที่ยังคงถูกขังอยู่ในปราการอยากจะปลดปล่อยใจจะขาด

            “ใจเย็นๆคนสวย อย่าเพิ่งรีบสิ คืนนี้ของเรายังอีกยาว” เสียงพร่าดังขึ้นทั้งๆที่ริมฝีปากยังคงง่วนอยู่กับหน้าอกบาง เมื่ออีกคนไม่ตามใจ มือเรียวข้างที่ยังว่าก็เลื่อนต่ำลงไปปลดยีนส์ของตัวเองออก ล่นลงไปพร้อมกับชั้นในสีอ่อน เพียงเท่านั้นแก่นกายน่ารักก็ออกมาทักทายโลก

            ชานยอลนึกขันกับความต้องการที่สูงทะลุฝ้าเพดานของคนตรงหน้า แม้ว่าจะดูผ่านอะไรมามากนัก แต่ในครานี้ดีเจของเขาเหมือนเด็กที่เพิ่งผ่านพ้นวัยยี่สิบเท่านั้น ฝ่ามือร้อนปล่อยมือของแบคฮยอนให้เป็นอิสระ ก่อนจะเลื่อนลงมือสัมผัสเข้าที่ส่วนอ่อนไหว ทำเอาแบคฮยอนสะดุ้งเบาๆ ชานยอลละริมฝีปากออกมาจากอกบาง แต่ก็ยังคงไล้ลิ้นร้อนไปตามหน้าท้องบาง ฝ่ามือที่อยู่ต่ำกว่าเปลี่ยนมากอบกุมกายเล็ก และขยับไล้เบาๆไปตามขนาดพอดีมือ

            “ฮ่ะ.. อ.. อาา”

            เสียงครวญครางเบาๆลอดออกมาจากริมฝีปากบางสร้างความปั่นป่วนให้ชานยอลไม่น้อย ไหนจะอีกทั้งมือบางที่ล้วงเข้าไปจิกข่วนไหล่แกร่งในเสื้อเชิ้ตของตนผ่านทางคอเสื้ออีก ใบหน้าคมขยับขึ้นมากดจูบที่ริมฝีปากบางอีกครั้ง ครานี้แบคฮยอนคิดว่ามันเร่าร้อนที่สุด ความอ่อนนุ่มอันแสนร้ายกาจนั้นกวาดตวัดไปทั่วโพรงปากของแบคฮยอน ริมฝีปากหยักดูดดึงกลีบปากบางจนเจ่อแดงมากกว่าเดิม คนตัวเล็กไม่รอช้า เมื่อกามารมณ์ในกายเพิ่มขึ้นสูง ย้ายมือเรียวเข้ามาปลดกระดุมเม็ดใสอย่างเร่งรีบ แต่ดูเหมือนว่ามือที่สั่นเท่าจะทำให้ร่างสูงไม่พอใจเสียเท่าไหร่ ชานยอลยกมือขึ้นกระชากเสื้อเชิ้ตของตนอย่างแรง จนกระดุมบางเม็ดกระเด็นหายไป

            แบคฮยอนยิ้มพร่ายก่อนจะผลักคนตัวสูงขึ้นนั่ง และยกตัวเองขึ้นทาบทับบนตักแกร่ง แบคฮยอนดึงเสื้อของชานยอลออกจากกาย เผยให้เห็นร่างกายสมบูรณ์แบบที่ปรากฏรอยสักหลายรูปที่แขนด้านซ้ายยาวไปจนถึงต้นแขน ก่อนจะขยับสะโพกเพื่อที่จะดึงยีนส์ของตนที่ยังล่นค้างไว้อยู่ออกไปจากเรียวขาพร้อมกับชั้นใน ร่างกายเปลือยเปล่าต้องแสงไฟที่อยู่บนตักของชานยอล ทำเอาลูกรักของตนตื่นแล้วตื่นอีก

            แบคฮยอนไม่ปล่อยให้อีกคนดูชมร่างกายของตัวเองนานนัก ร่างเล็กย้ายตัวเองลงไปนั่งบนพื้นพรม และเอื้อมมือไปปลดกางเกงสีเข้มตรงหน้า ดึงล่นลงมาพร้อมกับบ็อกเซอร์เพลย์บอยของคนที่นั่งมองดูการกระทำอันแสนเร้าใจอยู่ด้านบน

            “อืมห์”

            น้ำเสีงทรงเสน่ห์ลอดออกมาจากกลีบปากหยัก เมื่อแบคฮยอนเลื่อนใบหน้าเข้าไปใกล้ความใหญ่โตที่อยู่ภายใต้ปราการชั้นสุดท้าย ปลายจมูกรั้นไล่เกลียเบาๆไปตามขนาด ก่อนที่จะจรดริมฝีปากกดจูบลงบนแก่นกายใต้ร่มผ้า ฟันคมขบเบาๆอย่างหยอกเย้า ร้อนถึงคนที่ขบกรามตัวเองอดกลั้นอารมณ์ตัวเอง ไม่ให้ยกคนตัวเล็กขึ้นมาสอดใส่ แล้วกระทั้นกายให้สิ้นเรื่อง

            แบคฮยอนใช้มือเลิกชั้นในชายลง เผยให้เห็นความใหญ่โตที่อยู่ตรงหน้า คนตัวเล็กกลืนน้ำลายลงคออย่างฝืดเฝือน ก่อนที่จะตัดสินใจใช้ริมฝีปากงับเข้าที่ส่วนปลายเบาๆ และใช้มือข้างหนึ่งกอบกุมส่วนโคนไว้ ถึงจะค่อยๆขยับศีรษะเข้าออกเป็นจังหวะเดียวกับมือ ชานยอลที่ถูกปรนเปรอให้อย่างถึงอกถึงใจร้องครางเสียงพร่า เรียวคิ้วขมวดเข้าหากันอย่างอดกลั้น ก่อนที่จะยกสะโพกขึ้นสวนเข้าไปในโพรงปากของคนด้านล่าเมื่อทนไม่ไหว แบคฮยอนรู้สึกถึงความอุ่นร้อนที่แตะเข้ากับด้านในคอของตน ลึกแทบสำลัก จนต้องยกมือเบรคอีกคนไว้ก่อน ซึ่งชานยอลก็ยอมหยุดให้อย่างไม่เข้าใจนัก คนตัวเล็กขยับรูดรั้งไปตามความยาวช้าๆ ก่อนจะละริมฝีปากออกมาอย่างเสียดาย แต่มือเรียวยังคงรูดรั้งความใหญ่โตของอีกคนไว้ไม่ปล่อย ดวงตาช่ำปรือมองใบหน้าหล่อที่ก้มลงมามองเช่นกัน

            ความรู้สึกหนึ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้น บังเกิดขึ้นมาในใจของแบคฮยอน ความรู้สึกแปลกๆ ที่ไม่ใช่ความรู้สึกต้องการในช่วงเวลาเช่นนี้

            แต่อยู่ๆนายใหญ่แห่งคาสิโนก็ยกร่างเล็กขึ้นนอนราบบนโต๊ะเตี้ยที่ตั้งอยู่ด้านหลังแบคฮยอน ชานยอลไม่ปล่อยให้คนตัวเล็กมองเข้าไปในดวงตาของเขามากนัก หากนานกว่านี้ บยอน แบคฮยอนคงล้วงเอาความลับบางออกมาได้อย่างแน่นอน

            แบคฮยอนขมวดคิ้วมองไปอย่างไม่เข้าใจ ทำไมคนตัวสูงไม่เลือกโซฟา ทั้งๆที่ตรงนั้นสบายกว่าเยอะ

            “โซฟามันน่าเบื่อแล้ว”

            ตอบคำถามในจิตใจของแบคฮยอน ทั้งๆที่คนตัวเล็กยังไม่ได้เอ่ยถาม แต่ชานยอลตอบมาราวกับรู้ใจกัน ใบหน้าเนียนขึ้นริ้วสีแดงเพราะสายตาของนายใหญ่ตรงหน้าที่มองลงมาอย่างต้องการ ไม่รับรู้อีกเลยว่าอีกคนขยับขาสะบัดกางเกงที่ค้างคาอยู่ออกไปตั้งแต่เมื่อไหร่

            นายใหญ่แห่งคาสิโนดังช้อนเรียวขาเปลือยเปล่าทั้งสองข้างเข้าเกี่ยวสะโพกสอบ ก่อนจะค่อยๆดันความอุ่นร้อนของตนเองเข้าไปในช่องทางอ่อนนุ่มอย่างช้าๆ

            เพราะไม่อยากให้อีกคนเจ็บ

            เพราะอยากถนุถนอม

            แปลกๆแหะ …

            “ฮื่ออ.. ช..ชานน” เสียงใสเปล่งเสียงร้องออกมาเบาๆอย่างรัญจวณใจ ยามที่แก่นกายของชานยอลค่อยๆขยับมาอย่างอดกลั้น

            “อื้อห์”

            “ฮ่ะ ฮื่ออ” ร้องออกมาแผ่วเบา เมื่อส่วนปลายเข้ามาด้านในสุด ชานยอลหลับตาขมวดคิ้วอย่างอดกลั้น ทั้งๆที่ภายในอกแทบระเบิดออกมาด้วยความปรารถนา

            ชานยอลค่อยๆขยับสะโพกช้าๆ แต่กลับหนักหน่วงเสียจนคนใต้ร่างจิกเกร็งปลายนิ้วเข้ากับขอบโต๊ะกระจก จังหวะรักเริ่มร้ายกาจเหมือนคนควบคุม แผ่นหลังเนียนถูกขูดไถลไปกับแผ่นกระจกตามจังหวะจนเกิดรอยแดงเป็นปื้น แต่นั่นไม่ได้ทำให้แบคฮยอนเจ็บเลยแม้แต่นิด เพราะจุดดึงความสนใจทั้งหมดตอนนี้ก็คือความอุ่นร้อนที่กระแทกเข้ามาอย่างเร่าร้อนเสียจนควบคุมเสียงร้องของตนไม่ไหว

            “อ๊ะ.. อ่ะ อื้อห์.. ชาน—“

            “อ.. แบคฮยอน”

            เสียงนุ่มใส และเสียงแหบพร่าเป็นอีกเสียงที่ดังแข่งกับเสียงหอบหายใจถี่ และเสียงเนื้อที่กระทบกันหนักสุดๆ

            ริมฝีปากร้อนยังคงคลอเคลียอยู่ที่ซอกคอหอมกรุ่นอย่างหลงใหล ฝ่ามือหนาจับเค้นเข้าที่เอวนุ่มไม่ให้คนตัวเล็กไถลไปตามแรงกระแทกมากนัก สะโพกสอบยังคงขยับเข้าออกอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยด้วยแรงอารมณ์ในกาย

            “ฮ.. อ๊า อาห์ อ้ะ!” ฟันคมที่กัดริมฝีปากล่างไว้ ไม่ได้ช่วยกลั้นเสียงนัก เมื่อนายใหญ่แห่งคาสิโนเปลี่ยนจังหวะอย่างกะทันหัน เขาขยับออกจนเกือบสุด ก่อนที่จะกระทั้นกายเข้ามาลึกสุดใจ

            เพล้ง!

            แจกันหลุยส์ใส่ดอกกุหลาบที่เคยวางอยู่บนโต๊ะหล่นลงไปบนพื้นเรียบร้อย ด้วยความไม่ตั้งใจของแบคฮยอน คนตัวเล็กปัดมือไปโดนมันในจังหวะที่นายใหญ่ชานยอลขยับเข้ามาจนโดนจุดรับสัมผัสด้านใน แต่ช่างมันเถอะ ถ้าหากราคาแจกันนั่นจะครึ่งล้าน เพราะตอนนี้เหมือนว่าแบคฮยอนกำลังเสียพนันไปพันล้านดอลล่า

            ไม่ตรงที่เตียงก็ได้ แต่บอกเลย ปาร์คชานยอลตอนนี้ฮ็อทมาก! แบคฮยอนจะเป็นลมคาอกเขา ให้ตาย!

            เมื่อรู้สึกว่าจะไม่สามารถควบคุมมือของตัวเองได้ แบคฮยอนจึงย้ายมันขึ้นไปกอดเข้าที่แผ่นหลังกว้างที่ประดับด้วยนกฟีนิกซ์ตัวใหญ่ที่กำลังสยายปีก ปลายเล็บคมจิกลงบนแผ่นหลังกว้างก่อนจะข่วนระบายอารมณ์ที่ยังไม่ได้ปลดปล่อยจนเลือดซิบ

            “อาห์..ซ” ความแสบน้อยๆที่แผ่นหลังเพราะความซุกซนของคนตัวเล็กไม่ได้เรียกความสนใจไปจากชานยอลเท่าไหร่ เขาย้ายฝ่ามือไปที่สะโพกของคนตัวเล็กก่อนจะยกขึ้นทันที เรียวขาเล็กที่เกี่ยวอยู่ที่เอวสอบกระชับแน่นขึ้น เมื่อนายใหญ่ยืนขึ้นเต็มความสูง ก่อนจะเดินไปทางห้องนอน

            เตียงคิงส์ไซส์ที่อยู่ห่างไปเพียงเมตรกว่าๆ เป็นสถานที่ที่เดินไปถึงอยากกว่าเอเวอร์เรสต์ก็ตอนนี้ เพราะคนขี้แกล้งยังคงยืนนิ่งย่อกายขยับเข้าออก ไม่ยอมวางแบคฮยอนลงบนเตียงอยู่นี่ ทั้งๆที่แบคฮยอนไม่มีแรงจะกอดเกี่ยวอยู่บนตัวเขาแล้ว!

            “อ่ะ! อื้อห์ อ๊า อ๊ะ! ชาน..ย ..ยอล”

            รอยยิ้มร้ายกาจปรากฏพร้อมเสียงครางแหบพร่าข้างหู ก่อนที่ชานยอลจะวางแบคฮยอนลงบนเตียงนุ่ม และเริ่มจังหวะรักใหม่ ขยับสะโพกรัวเร็วจนคนตัวเล็กร้องไม่เป็นภาษา ปลายเล็บคมจิกข่วนไปทั่วลำแขนแข็งแกร่งอย่างไม่เกรงใจ เมื่อชานยอลเลื่อนฝ่ามือหนาเข้ากอบกุมแก่นกายพอดีมือ ขยับชักรูดเอาอกเอาใจคนตัวเล็กตามอารมณ์ ทั้งๆที่ยังคงขยับสะโพกเข้าออกรัวเร็ว

            “อ่.. อื๊อห์”

            เมื่ออารมณ์จุดสุดท้าย นายใหญ่แห่งคาสิโนกดกายไว้ด้านในสุดก่อนจะปล่อยออกมา ความร้อนวูบในร่างกายเร่งให้คนตัวเล็กปล่อยออกมาเต็มฝ่ามือของชานยอล เขาแช่กายค้างไว้ด้านในจนหมดหยาดหยดสุดท้าย ก่อนจะพลิกตัวลงนอนตะแคงสวมกอดคนตัวเล็กที่ยังเหนื่อยหอบไม่หาย

…

            “ผมไม่อยากให้มันจบแค่ในคืนนี้”

            นายใหญ่คาสิโนดังพูดขึ้น ไม่ใช่แบคฮยอน..

            “คุณ.. อย่าทำให้มันจบนะ ..ผมต้องการมากกว่านี้ ..ที่ไม่ใช่แค่วันไนท์แสตนด์” ไม่ใช่แค่เขาที่ต้องการมากกว่านี้ แบคฮยอนก็เช่นกัน มันรู้สึกแปลกๆตั้งแต่เห็นครั้งแรก หากไม่คิดว่าจะเลยเถิดมาแบบนี้

            “ผมไม่ได้ต้องการให้มันจบแค่คืนนี้ แบคฮยอน.. พรุ่งนี้ผมกับคุณ จะเป็นมากกว่าที่เราเป็นอยู่คืนนี้, ที่รัก” เสียงแหบทุ้มกระซิบข้างหู ก่อนที่เขาจะพลิกตัวแบคฮยอนให้นอนคว่ำ และเริ่มจังหวะร้ายกาจอีกครั้ง …

กากกกกกกกกกกก โอ้ยยย กากไม่ไหว รับไม่ได้ กรี๊ดดดดดด

อะไรจะกากปานนี้ มันยากอ่ะ ;-; เราจะเลิกยุ่งกับเอ็นซีล่ะ(หราาาา) คราวหน้าคราวหลังจะปรับปรุงให้ดีกว่านี้นะคะ TT

อิบว้า nc 10 หน้า ร้องไห้แพ็พ

กลับไปเม้นท์ด้วยนะคะที่รัก ขอบคุณมากนะคะ ที่อุตส่าห์อ่าน ;-;

http://writer.dek-d.com/charinpa/writer/viewlongc.php?id=1391053&chapter=7