Halloween
Mad Night
Mini CUT
“ช..
ชาน ยอล” เสียงนุ่มพร่าดังออกมาจากริมฝีปากบวมเจ่อของคนที่นอนคว่ำอยู่บนโต๊ะกระจกในห้องรับแขก
แรงกระทั้นจากทางด้านหลังนักหน่วงจนฮาร์เลย์จำเป็นต้องจับขอบโต๊ะแน่น เข่าเล็กที่เป็นรอยแดงเพราะเสียดเข้ากับโต๊ะกับจกเป็นเวลานานไม่ได้ทำให้คนรับบทโจ๊กเกอร์คิดจะหยุดแม้แต่นิดเดียว
“โจ๊กเกอร์ ..
อ่าห์.. คนดี”
เสียงตักเตือนว่าอีกคนทำผิดดังออกมาจากทางด้านหลัง
โจ๊กเกอร์หนุ่มกระทั้นกายลงโทษฮาร์เลย์ที่เล่นผิดกฏอย่างไม่ปรานี พลางก้มลงขบกัดแผ่นหลังบางจนเป็นรอยเขี้ยวเต็มแผ่นหลัง
หากแต่ว่าแบคฮยอนยังคงโก่งหลังให้อีกคนกระทำอย่างเต็มอกเต็มใจ
“อื้อ..
โจ๊กเกอร์.. อ่ะ ผม..” ไม่มีชื่อที่แท้จริงของโจ๊กเกอร์หนุ่มถูกเอ่ยออกมาอีก
เพราะหากแบคฮยอนทำผิดกฏ ความเจ็บแสบที่แผ่นหลังคงจะไม่หยุดลงแน่ๆ
“ใจเย็นๆ
.. เด็กดี”
เกมโรคจิตที่ตั้งกฏโดยคนเป็นโจ๊กเกอร์
หรือหัวหน้าใหญ่ของบ้านเริ่มขึ้นมากว่าสามชั่วโมงแล้ว
นับตั้งแต่ในห้องครัวที่เป็นสถานที่เริ่มเกม มาจนถึงห้องรับแขก
บนโต๊ะกระจกกว้างนี่ .. กฏของเกมไม่ยากนัก
หากฮาร์เลย์เอ่ยชื่อที่แท้จริงของโจ๊กเกอร์ ฮาร์เลย์ตัวน้อยจะโดนลงโทษ
โดยที่บทลงโทษจะทวีคูณความโรคจิตเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
หากนับรอยเขี้ยวที่ปะปนไปด้วยเลือดในตอนนี้ก็คงนับไม่ได้
.. เพราะฮาร์เลย์ของโจ๊กเกอร์ทำผิดกฏหลายครั้งเหลือเกิน ..
นี่เป็นเพียงบทลงโทษขั้นเบสิกเท่านั้น ถ้าคนตัวเล็กทำผิดกฏไปจนถึงขั้นแอดวานซ์จะทนไหวหรือเปล่านะ
แต่ไม่รู้เพราะอะไร
แบคฮยอนถึงชอบเกมโรคจิตนี่เหลือเกิน
หลายครั้งที่เอ่ยชื่อที่แท้จริงของโจ๊กเกอร์ออกมานั่นก็เพราะว่าตั้งใจ
ยามที่ฟันคมสร้างรอยแผลบนแผ่นหลังของตนนั่นมันช่างสะใจอย่างบอกไม่ถูก
ไหนจะลิ้นร้อนที่ตวัดเลียรอยเลือดจนรู้สึกแสบที่แผลอีก
คงจะมีเพียงฮาร์เลย์
ควินซ์เท่านั่นที่สามารถคู่กับโจ๊กเกอร์ได้สินะ
อ่า.. ฮาโลวีนคืนนี้มันบ้าได้ใจจริงๆเลย
โจ๊กเกอร์หนุ่มถอนแก่นกายออกมาจากช่องทางที่ผ่านบทหนักอย่างรวดเร็ว
จนแบคฮยอนรู้สึกวูบโหวงแปลกๆ ฝ่ามือร้อนจับพลิกให้คนตัวเล็กกลับมานอนหงาย
ก่อนจะกดแก่นกายของตัวเองเข้าไปในช่องทางอุ่นร้อนอีกครั้ง
“..อ่าห์..
ชานน” ครั้งนี้แบคฮยอนไม่ได้ตั้งใจ
เสียงครางพร่าเกิดขึ้นเพราะอารมณ์ร้อนในกายที่ประทุขึ้น
เมื่อปลายแก่นกายร้อนกระทบเข้ากับด้านในจุดรับสัมผัส
“ผิดกฏอีกแล้วนะคนดี
อะ.. อือห์”
บทลงโทษขั้นนอร์มอลถูกหยิบขึ้นมาใช้
มีดพกด้ามสีดำเหมือนกับที่โจ๊กเกอร์ใช้ในหนังถูกหยิบออกมาจากเสื้อสูทที่วางทิ้งไว้บนโซฟาตัวใหญ่
แบคฮยอนมองใบหน้าของอีกคนอย่างหวาดๆ แรงกระแทกกระทั้นยังคงถูกส่งมาอย่างไม่หยุด
จนผมสีบรอนซ์ชมพูกระเซอะกระเซิงอย่างน่าเย้ายวน
ปลายแหลมของคมมีดเกลี่ยไล้ผะแผ่วเป็นแนวยาว
แบคฮยอนสะดุ้งหลบเมื่อโจ๊กเกอร์ชานยอลทำเหมือนว่าจะกดปลายแหลมลงบนผิวกายจนปลายมีดที่จ่ออยู่ข่วนเข้าที่หน้าท้องขวาเลือดซิบ
รอยยิ้มร้ายกาจปรากฏบนใบหน้าหล่อคมเมื่อเห็นอาการหวาดกลัวของคนใต้ร่าง
“โจ๊กเกอร์
อ๊ะ.. มัน..”
“ไม่ต้องกลัวไปเด็กดี
.. วิธีลงบทลงโทษ คือนายต้องขึ้นออนท็อปนะ” สะโพกสอบขยับแทรกกายไปหยุด
มือที่ถือมีดเกลี่ยผิวกายของแบคฮยอนขยับเบาๆตามแรกกระแทก รอยกรีดเล็กๆ
ให้เลือดซิปปรากฏขึ้นบนหน้าท้องขาวที่เริ่มมีเลือดซึมออกมา
แบคฮยอนตัดสินใจใช้มือจับเข้าที่มือใหญ่ที่ถือด้ามมีดอยู่
ผลักออกไปให้ห่างจากหน้าท้องของตัวเอง ก่อนจะใช้ข้อศอกยันให้ตัวเองลุกขึ้นนั่ง
มือเรียวข้างเดียวผลักให้ร่างของโจ๊กเกอร์ชานยอลลงไปนั่งบนโซฟาหลุยส์ตัวเขื่อง
พร้อมกับยกร่างของตัวเองขึ้นคร่อมหน้าตักแกร่ง
รอยยิ้มพร่ายพราวบนใบหน้าเนียนปรากฏขึ้น
เมื่อได้ชักนำจังหวะรักเองบ้าง .. ความรู้สึกที่เหมือนว่าเป็นใหญ่ที่สุด
เมื่อร่างของตนเองขยับกายอยู่บนตัวของโจ๊กเกอร์ มันรู้สึกราวกับว่า
แบคฮยอนเป็นเจ้าของโจ๊กเกอร์ชานยอล
“อ๊า..
อื้อห์ ..จ.. โจ๊กเกอร์”
“อ่าห์
.. ฟัค อิท.. เด็กดี อือห์ .. แบคฮยอน ของ..ฉัน”
เสียงกรีดร้องครวญครางดังออกมาไม่ขาดสาย
ห้องรับแขกหลังจากคืนนี้คงต้องรีโนเวทใหม่ซะแล้วล่ะ
ข้าวของราคาแพงแตกกระจายเต็มพื้นห้องด้วยฝีมือของเจ้าของบ้านเอง
การลงโทษที่ยังไม่มีจุดสิ้นสุดยังคงดำเนินไปเรื่อยๆ
และหากว่าแสงตะวันไม่ส่องแสงมาถึงผิวกายของโจ๊กเกอร์ชานยอลล่ะก็ ..
อย่าคิดว่าจะได้ออกไปจากห้วงอารมณ์นี้
ตอนนี้ไม่ว่าจะเป็นกระต่ายโคนี่, ฮาร์เลย์
ควินซ์, หรือแม้แต่ บยอน แบคฮยอน
ก็ขอยอมสยบอยู่ใต้ร่างของโจ๊กเกอร์ชานยอลไปชั่วห้วงอารมณ์รักนี้ตลอดไป
มินิคัตที่กากที่สุดในชีวิต.. อืม
เหตุของความเร่งรีบ เพิ่งคิดได้เมื่อตี1 วันที่30
ว่าคราวมีสเปเชี่ยลฮาโลวีน 55555
คราวหลังจะไม่กากแล้วค่า
จะปรับแต่งให้ดีกว่าเดิมเนอะ 555555
ฝากกลับไปเม้นด้วยนะค่ะ
เยิ้ฟๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น