This Long
Night!
CUT SCENE :: {OS} THIS LONG NIGHT!
เมื่อจบคำ
บุหรี่ในมือหนาก็ถูกทิ้งลงพื้นและขยี้ด้วยปลายรองเท้าหนังของคนตัวสูง
ร่างกายแข็งแรงย้ายมายืนข้างหน้าคนตัวเล็ก
ก่อนที่จะผลักจนหลังบางกระแทกเข้ากับพนังลิฟต์เสียงดังอั่ก แต่นั่นก็ไม่ทำให้แบคฮยอนเจ็บสักเท่าไหร่
มือเรียวย้ายไปโอบกอดแผ่นหลังกว้าง
จิกเล็บเบาๆเพิ่มรสชาให้กับความสนุกที่กำลังจะเริ่มขึ้น
ริมฝีปากหยักเข้าประกบที่อวัยวะส่วนเดียวกัน ก่อนจะดูดคลึงแรงๆอย่างเอาแต่ใจ
เรียวลิ้นร้อนระอุสอดเข้าไปในโพรงปากหวานดุจน้ำผึ้งที่เผยอออกอย่างเชิญชวน
กวาดละเลียดไล้เลียทุกพื้นที่ในโพรงน้ำผึ้งตรงหน้า
มือหนาข้างหนึ่งสอดเข้าไปภายในกลุ่มผมลื่นมือ ลูบผะแผ่วอย่างโอนอ่อน
เรียวขาเล็กของแบคฮยอนเองก็ไม่อยู่สุข
ยกเข่าข้างหนึ่งขึ้นมาบริเวณหว่างขาของคนตัวสูงที่ยังระดมจูบใส่ตนอยู่
ก่อนที่จะใช้เข่าของตัวเองขยับไล้ไปตามแก่นกายที่ถูกคุมขังอยู่ด้านในกำแพงผ้า
เสียดเข้าไปจนรู้สึกได้ถึงความแข็งแกร่งด้านในที่ผงาดขึ้นจะพังกำแพงออกมาอยู่รอมร่อ
“อ่าห์..ซนจังเลย
คนสวย” น้ำเสียงทุ้มแหบพร่าไปด้วยแรงอารมณ์เอ่ยชิดริมฝีปากบวมเจ่อที่ผ่านการรับศึกแรกมา
“อ.. อื้อ.. ชื่อคุณ..” เสื้อยืดของแบคฮยอนถูกเลิกขึ้นโดยฝ่ามือหนา
ส่วนมืออีกข้างของเขาเลื่อนเข้าไปใต้เสื้อแขนกุดของแบคฮยอน
ลูบไล้บริเวณหน้าท้องเนียนไปจนถึงขอบกางเกงที่แบคฮยอนอยากให้มือร้อนๆนั่นขยับลงไปอีก
แต่อีกคนเพียงแค่ไล้อยู่บริเวณขอบกางเกงรางกับว่าอยากแกล้งคนตัวเล็กให้ขาดใจในอ้อมอกของตน
“ชานยอล.. ปาร์ค ชานยอล”
“อา.. ช..ชานยอล” เจ้าของชื่อไล้มือไปที่สะโพกกลมและเค้นแรงๆผ่านเนื้อผ้ายีนส์
ก่อนที่จะยกตัวแบคฮยอนขึ้น จนคนตัวเล็กต้องขยับแขนขึ้นคล้องลำคอแกร่ง
รวมไปถึงเรียวขาเล็กที่ยกขึ้นเกี่ยวสะโพกสอบของชานยอลแน่น
“หึ
เรียกให้ได้ทั้งคืนนะ แบคฮยอน” เสียงทุ้มพูดขึ้นข้างหูคนที่ซบอยู่ที่ไหล่ของตน
ก่อนจะส่งลิ้นเข้าตวัดเลียให้อีกคนเสียวใจเล่น
เมื่อลิฟต์เปิดออก
ชานยอลก็อุ้มแบคฮยอนออกมาในท่าที่คนตัวเล็กยังคงกอดก่ายเรียวขาอยู่กับชานยอล ลิฟต์นี้เป็นลิฟต์ส่วนตัวของห้องวีไอพี
จึงไม่เสียเวลาไปกับการเดินให้ไกล ชานยอลวางคนตัวเล็กลงบนโซฟาสีเข้มที่วางอยู่กลางห้อง
และโถมตัวเองขึ้นคร่อมคนตัวเล็กทันที
ตอนนี้แม้แต่ห้องนอนที่อยู่ห่างไปเพียงไม่ถึงห้าเมตรมันก็ดูไกลเกินจะทนไหว
ชานยอลจับมือเรียวทั้งสองขึ้นกดแบนไปกับโซฟานุ่ม
ก่อนที่จะกดจูบลงบนริมฝีปากบางที่เผยอหาความอุ่นร้อน ลิ้นร้อนกระหวัดเกี่ยวเรียวลิ้นของคนใต้ร่างอย่างชำนาญ
จนคนที่ผ่านมามากยังรู้สึกแทบขาดใจ ยามลิ้นร้อนขยับตวัดไปทั่วโพรงปากหวาน
แบคฮยอนรู้สึกราวกับว่ารอบตัวมีเพียงชายตรงหน้ากับจูบอันแสนเร่าร้อนนี่
ชานยอลละมือข้างหนึ่งออกมาจับแยกเรียวขาที่อ้าออกอยู่แล้วให้แยกออกกว้างขึ้นกว่าเดิม
ก่อนจะถอดเสื้อแจ็คเก็ตหนังที่คนตัวเล็กใส่อยู่ออก และโยนมันออกไปห่างตัว
ในนาทีต่อมา เสื้อแขนกุดสีดำก็ถูกกระชากออกจากเจ้าของของมันเช่นกัน
เผยให้เห็นผิวขาวเนียนราวกับไข่มุกแท้ใต้มหาสมุทร
ชานยอลทนไม่ได้ หากว่าร่างเล็กเอ่ยชื่อของตนด้วยน้ำเสียงเย้ายวนเช่นนี้
ใบหน้าหล่อก้มลงซุกไปกับซอกคอขาวเนียนที่ปรากฏตรงหน้า
และสร้างรอยแดงช้ำตีตราว่าคืนนี้ดีเจคนสวยเป็นของเขาเพียงคนเดียว
ลิ้นร้อนลากยาวไปตามไหปลาร้าที่นูนขึ้นมา ยามแบคฮยอนหายใจเข้าไปในปอดด้วยแรงอารมณ์
“อา.. อ้ะ”
ร้องเสียงหลงเมื่อกลีบปากหยักขบเม้มที่แผ่นอกด้านซ้าย
ก่อนที่จะเลื่อนลงมาที่ยอดอกสีสวยช้าๆอย่างกลั่นแกล้ง
จนแบคฮยอนต้องโก่งแผ่นหลังขึ้นเพื่อสนองอารมณ์ตัวเอง
ริมฝีปากหนายักยิ้มเพียงชั่วครู่
และก้มลงปรนเปรอให้ดีเจคนสวยที่จิกมือเข้ากับกลุ่มผมหนาของตน ริมฝีปากหนาเข้าครอบครองยอดอกตรงหน้า
ละเลงลิ้นรัวจนคนข้างใต้ร้องครางลั่นห้อง ฟันคมขบเบาๆอย่างหยอกเย้า
เรียกแรงจิกที่ศีรษะของตนเพิ่มขึ้น
ส่วนอีกอีกข้างหนึ่งชานยอลก็ไม่ปล่อยให้มันเดียวดาย
ฝ่ามือร้อนเลื่อนขึ้นปัดป่ายไปมา แล้วลูบเบาๆให้อีกคนเสียวท้องน้อย ชานยอลทำหน้าที่ได้ดีเยี่ยมจนคนตัวเล็กร้องเสียงหลงลั่นห้อง
“อื้อ.. ชานยอล.. มันอ.. อึดอัดแล้ว” เอ่ยเสียงกระท่อนกระแท่น
เพราะความอึดอัดเบื้องล่างที่ยังคงถูกขังอยู่ในปราการอยากจะปลดปล่อยใจจะขาด
“ใจเย็นๆคนสวย
อย่าเพิ่งรีบสิ คืนนี้ของเรายังอีกยาว” เสียงพร่าดังขึ้นทั้งๆที่ริมฝีปากยังคงง่วนอยู่กับหน้าอกบาง
เมื่ออีกคนไม่ตามใจ มือเรียวข้างที่ยังว่าก็เลื่อนต่ำลงไปปลดยีนส์ของตัวเองออก
ล่นลงไปพร้อมกับชั้นในสีอ่อน เพียงเท่านั้นแก่นกายน่ารักก็ออกมาทักทายโลก
ชานยอลนึกขันกับความต้องการที่สูงทะลุฝ้าเพดานของคนตรงหน้า
แม้ว่าจะดูผ่านอะไรมามากนัก
แต่ในครานี้ดีเจของเขาเหมือนเด็กที่เพิ่งผ่านพ้นวัยยี่สิบเท่านั้น
ฝ่ามือร้อนปล่อยมือของแบคฮยอนให้เป็นอิสระ
ก่อนจะเลื่อนลงมือสัมผัสเข้าที่ส่วนอ่อนไหว ทำเอาแบคฮยอนสะดุ้งเบาๆ
ชานยอลละริมฝีปากออกมาจากอกบาง แต่ก็ยังคงไล้ลิ้นร้อนไปตามหน้าท้องบาง
ฝ่ามือที่อยู่ต่ำกว่าเปลี่ยนมากอบกุมกายเล็ก และขยับไล้เบาๆไปตามขนาดพอดีมือ
“ฮ่ะ.. อ.. อาา”
เสียงครวญครางเบาๆลอดออกมาจากริมฝีปากบางสร้างความปั่นป่วนให้ชานยอลไม่น้อย
ไหนจะอีกทั้งมือบางที่ล้วงเข้าไปจิกข่วนไหล่แกร่งในเสื้อเชิ้ตของตนผ่านทางคอเสื้ออีก
ใบหน้าคมขยับขึ้นมากดจูบที่ริมฝีปากบางอีกครั้ง
ครานี้แบคฮยอนคิดว่ามันเร่าร้อนที่สุด
ความอ่อนนุ่มอันแสนร้ายกาจนั้นกวาดตวัดไปทั่วโพรงปากของแบคฮยอน
ริมฝีปากหยักดูดดึงกลีบปากบางจนเจ่อแดงมากกว่าเดิม คนตัวเล็กไม่รอช้า
เมื่อกามารมณ์ในกายเพิ่มขึ้นสูง ย้ายมือเรียวเข้ามาปลดกระดุมเม็ดใสอย่างเร่งรีบ
แต่ดูเหมือนว่ามือที่สั่นเท่าจะทำให้ร่างสูงไม่พอใจเสียเท่าไหร่
ชานยอลยกมือขึ้นกระชากเสื้อเชิ้ตของตนอย่างแรง จนกระดุมบางเม็ดกระเด็นหายไป
แบคฮยอนยิ้มพร่ายก่อนจะผลักคนตัวสูงขึ้นนั่ง
และยกตัวเองขึ้นทาบทับบนตักแกร่ง แบคฮยอนดึงเสื้อของชานยอลออกจากกาย เผยให้เห็นร่างกายสมบูรณ์แบบที่ปรากฏรอยสักหลายรูปที่แขนด้านซ้ายยาวไปจนถึงต้นแขน
ก่อนจะขยับสะโพกเพื่อที่จะดึงยีนส์ของตนที่ยังล่นค้างไว้อยู่ออกไปจากเรียวขาพร้อมกับชั้นใน
ร่างกายเปลือยเปล่าต้องแสงไฟที่อยู่บนตักของชานยอล ทำเอาลูกรักของตนตื่นแล้วตื่นอีก
แบคฮยอนไม่ปล่อยให้อีกคนดูชมร่างกายของตัวเองนานนัก
ร่างเล็กย้ายตัวเองลงไปนั่งบนพื้นพรม และเอื้อมมือไปปลดกางเกงสีเข้มตรงหน้า
ดึงล่นลงมาพร้อมกับบ็อกเซอร์เพลย์บอยของคนที่นั่งมองดูการกระทำอันแสนเร้าใจอยู่ด้านบน
“อืมห์”
น้ำเสีงทรงเสน่ห์ลอดออกมาจากกลีบปากหยัก
เมื่อแบคฮยอนเลื่อนใบหน้าเข้าไปใกล้ความใหญ่โตที่อยู่ภายใต้ปราการชั้นสุดท้าย
ปลายจมูกรั้นไล่เกลียเบาๆไปตามขนาด ก่อนที่จะจรดริมฝีปากกดจูบลงบนแก่นกายใต้ร่มผ้า
ฟันคมขบเบาๆอย่างหยอกเย้า ร้อนถึงคนที่ขบกรามตัวเองอดกลั้นอารมณ์ตัวเอง
ไม่ให้ยกคนตัวเล็กขึ้นมาสอดใส่ แล้วกระทั้นกายให้สิ้นเรื่อง
แบคฮยอนใช้มือเลิกชั้นในชายลง
เผยให้เห็นความใหญ่โตที่อยู่ตรงหน้า คนตัวเล็กกลืนน้ำลายลงคออย่างฝืดเฝือน
ก่อนที่จะตัดสินใจใช้ริมฝีปากงับเข้าที่ส่วนปลายเบาๆ
และใช้มือข้างหนึ่งกอบกุมส่วนโคนไว้ ถึงจะค่อยๆขยับศีรษะเข้าออกเป็นจังหวะเดียวกับมือ
ชานยอลที่ถูกปรนเปรอให้อย่างถึงอกถึงใจร้องครางเสียงพร่า
เรียวคิ้วขมวดเข้าหากันอย่างอดกลั้น
ก่อนที่จะยกสะโพกขึ้นสวนเข้าไปในโพรงปากของคนด้านล่าเมื่อทนไม่ไหว
แบคฮยอนรู้สึกถึงความอุ่นร้อนที่แตะเข้ากับด้านในคอของตน ลึกแทบสำลัก
จนต้องยกมือเบรคอีกคนไว้ก่อน ซึ่งชานยอลก็ยอมหยุดให้อย่างไม่เข้าใจนัก
คนตัวเล็กขยับรูดรั้งไปตามความยาวช้าๆ ก่อนจะละริมฝีปากออกมาอย่างเสียดาย
แต่มือเรียวยังคงรูดรั้งความใหญ่โตของอีกคนไว้ไม่ปล่อย
ดวงตาช่ำปรือมองใบหน้าหล่อที่ก้มลงมามองเช่นกัน
ความรู้สึกหนึ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้น
บังเกิดขึ้นมาในใจของแบคฮยอน ความรู้สึกแปลกๆ
ที่ไม่ใช่ความรู้สึกต้องการในช่วงเวลาเช่นนี้
แต่อยู่ๆนายใหญ่แห่งคาสิโนก็ยกร่างเล็กขึ้นนอนราบบนโต๊ะเตี้ยที่ตั้งอยู่ด้านหลังแบคฮยอน
ชานยอลไม่ปล่อยให้คนตัวเล็กมองเข้าไปในดวงตาของเขามากนัก หากนานกว่านี้ บยอน
แบคฮยอนคงล้วงเอาความลับบางออกมาได้อย่างแน่นอน
แบคฮยอนขมวดคิ้วมองไปอย่างไม่เข้าใจ
ทำไมคนตัวสูงไม่เลือกโซฟา ทั้งๆที่ตรงนั้นสบายกว่าเยอะ
“โซฟามันน่าเบื่อแล้ว”
ตอบคำถามในจิตใจของแบคฮยอน
ทั้งๆที่คนตัวเล็กยังไม่ได้เอ่ยถาม แต่ชานยอลตอบมาราวกับรู้ใจกัน ใบหน้าเนียนขึ้นริ้วสีแดงเพราะสายตาของนายใหญ่ตรงหน้าที่มองลงมาอย่างต้องการ
ไม่รับรู้อีกเลยว่าอีกคนขยับขาสะบัดกางเกงที่ค้างคาอยู่ออกไปตั้งแต่เมื่อไหร่
นายใหญ่แห่งคาสิโนดังช้อนเรียวขาเปลือยเปล่าทั้งสองข้างเข้าเกี่ยวสะโพกสอบ
ก่อนจะค่อยๆดันความอุ่นร้อนของตนเองเข้าไปในช่องทางอ่อนนุ่มอย่างช้าๆ
เพราะไม่อยากให้อีกคนเจ็บ
เพราะอยากถนุถนอม
แปลกๆแหะ …
“ฮื่ออ.. ช..ชานน” เสียงใสเปล่งเสียงร้องออกมาเบาๆอย่างรัญจวณใจ
ยามที่แก่นกายของชานยอลค่อยๆขยับมาอย่างอดกลั้น
“อื้อห์”
“ฮ่ะ ฮื่ออ” ร้องออกมาแผ่วเบา
เมื่อส่วนปลายเข้ามาด้านในสุด ชานยอลหลับตาขมวดคิ้วอย่างอดกลั้น
ทั้งๆที่ภายในอกแทบระเบิดออกมาด้วยความปรารถนา
ชานยอลค่อยๆขยับสะโพกช้าๆ
แต่กลับหนักหน่วงเสียจนคนใต้ร่างจิกเกร็งปลายนิ้วเข้ากับขอบโต๊ะกระจก
จังหวะรักเริ่มร้ายกาจเหมือนคนควบคุม แผ่นหลังเนียนถูกขูดไถลไปกับแผ่นกระจกตามจังหวะจนเกิดรอยแดงเป็นปื้น
แต่นั่นไม่ได้ทำให้แบคฮยอนเจ็บเลยแม้แต่นิด
เพราะจุดดึงความสนใจทั้งหมดตอนนี้ก็คือความอุ่นร้อนที่กระแทกเข้ามาอย่างเร่าร้อนเสียจนควบคุมเสียงร้องของตนไม่ไหว
“อ๊ะ.. อ่ะ อื้อห์.. ชาน—“
“อ.. แบคฮยอน”
เสียงนุ่มใส
และเสียงแหบพร่าเป็นอีกเสียงที่ดังแข่งกับเสียงหอบหายใจถี่
และเสียงเนื้อที่กระทบกันหนักสุดๆ
ริมฝีปากร้อนยังคงคลอเคลียอยู่ที่ซอกคอหอมกรุ่นอย่างหลงใหล
ฝ่ามือหนาจับเค้นเข้าที่เอวนุ่มไม่ให้คนตัวเล็กไถลไปตามแรงกระแทกมากนัก
สะโพกสอบยังคงขยับเข้าออกอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยด้วยแรงอารมณ์ในกาย
“ฮ.. อ๊า อาห์ อ้ะ!” ฟันคมที่กัดริมฝีปากล่างไว้
ไม่ได้ช่วยกลั้นเสียงนัก เมื่อนายใหญ่แห่งคาสิโนเปลี่ยนจังหวะอย่างกะทันหัน
เขาขยับออกจนเกือบสุด ก่อนที่จะกระทั้นกายเข้ามาลึกสุดใจ
เพล้ง!
แจกันหลุยส์ใส่ดอกกุหลาบที่เคยวางอยู่บนโต๊ะหล่นลงไปบนพื้นเรียบร้อย
ด้วยความไม่ตั้งใจของแบคฮยอน
คนตัวเล็กปัดมือไปโดนมันในจังหวะที่นายใหญ่ชานยอลขยับเข้ามาจนโดนจุดรับสัมผัสด้านใน
แต่ช่างมันเถอะ ถ้าหากราคาแจกันนั่นจะครึ่งล้าน เพราะตอนนี้เหมือนว่าแบคฮยอนกำลังเสียพนันไปพันล้านดอลล่า
ไม่ตรงที่เตียงก็ได้
แต่บอกเลย ปาร์คชานยอลตอนนี้ฮ็อทมาก! แบคฮยอนจะเป็นลมคาอกเขา
ให้ตาย!
เมื่อรู้สึกว่าจะไม่สามารถควบคุมมือของตัวเองได้
แบคฮยอนจึงย้ายมันขึ้นไปกอดเข้าที่แผ่นหลังกว้างที่ประดับด้วยนกฟีนิกซ์ตัวใหญ่ที่กำลังสยายปีก
ปลายเล็บคมจิกลงบนแผ่นหลังกว้างก่อนจะข่วนระบายอารมณ์ที่ยังไม่ได้ปลดปล่อยจนเลือดซิบ
“อาห์..ซ” ความแสบน้อยๆที่แผ่นหลังเพราะความซุกซนของคนตัวเล็กไม่ได้เรียกความสนใจไปจากชานยอลเท่าไหร่
เขาย้ายฝ่ามือไปที่สะโพกของคนตัวเล็กก่อนจะยกขึ้นทันที
เรียวขาเล็กที่เกี่ยวอยู่ที่เอวสอบกระชับแน่นขึ้น เมื่อนายใหญ่ยืนขึ้นเต็มความสูง
ก่อนจะเดินไปทางห้องนอน
เตียงคิงส์ไซส์ที่อยู่ห่างไปเพียงเมตรกว่าๆ
เป็นสถานที่ที่เดินไปถึงอยากกว่าเอเวอร์เรสต์ก็ตอนนี้
เพราะคนขี้แกล้งยังคงยืนนิ่งย่อกายขยับเข้าออก ไม่ยอมวางแบคฮยอนลงบนเตียงอยู่นี่
ทั้งๆที่แบคฮยอนไม่มีแรงจะกอดเกี่ยวอยู่บนตัวเขาแล้ว!
“อ่ะ! อื้อห์ อ๊า
อ๊ะ! ชาน..ย ..ยอล”
รอยยิ้มร้ายกาจปรากฏพร้อมเสียงครางแหบพร่าข้างหู
ก่อนที่ชานยอลจะวางแบคฮยอนลงบนเตียงนุ่ม และเริ่มจังหวะรักใหม่
ขยับสะโพกรัวเร็วจนคนตัวเล็กร้องไม่เป็นภาษา ปลายเล็บคมจิกข่วนไปทั่วลำแขนแข็งแกร่งอย่างไม่เกรงใจ
เมื่อชานยอลเลื่อนฝ่ามือหนาเข้ากอบกุมแก่นกายพอดีมือ
ขยับชักรูดเอาอกเอาใจคนตัวเล็กตามอารมณ์ ทั้งๆที่ยังคงขยับสะโพกเข้าออกรัวเร็ว
“อ่.. อื๊อห์”
เมื่ออารมณ์จุดสุดท้าย
นายใหญ่แห่งคาสิโนกดกายไว้ด้านในสุดก่อนจะปล่อยออกมา ความร้อนวูบในร่างกายเร่งให้คนตัวเล็กปล่อยออกมาเต็มฝ่ามือของชานยอล
เขาแช่กายค้างไว้ด้านในจนหมดหยาดหยดสุดท้าย
ก่อนจะพลิกตัวลงนอนตะแคงสวมกอดคนตัวเล็กที่ยังเหนื่อยหอบไม่หาย
…
“ผมไม่อยากให้มันจบแค่ในคืนนี้”
นายใหญ่คาสิโนดังพูดขึ้น
ไม่ใช่แบคฮยอน..
“คุณ.. อย่าทำให้มันจบนะ ..ผมต้องการมากกว่านี้
..ที่ไม่ใช่แค่วันไนท์แสตนด์” ไม่ใช่แค่เขาที่ต้องการมากกว่านี้
แบคฮยอนก็เช่นกัน มันรู้สึกแปลกๆตั้งแต่เห็นครั้งแรก
หากไม่คิดว่าจะเลยเถิดมาแบบนี้
“ผมไม่ได้ต้องการให้มันจบแค่คืนนี้
แบคฮยอน.. พรุ่งนี้ผมกับคุณ จะเป็นมากกว่าที่เราเป็นอยู่คืนนี้, ที่รัก” เสียงแหบทุ้มกระซิบข้างหู
ก่อนที่เขาจะพลิกตัวแบคฮยอนให้นอนคว่ำ และเริ่มจังหวะร้ายกาจอีกครั้ง …
กากกกกกกกกกกก
โอ้ยยย กากไม่ไหว รับไม่ได้ กรี๊ดดดดดด
อะไรจะกากปานนี้
มันยากอ่ะ ;-; เราจะเลิกยุ่งกับเอ็นซีล่ะ(หราาาา)
คราวหน้าคราวหลังจะปรับปรุงให้ดีกว่านี้นะคะ TT
อิบว้า nc 10 หน้า
ร้องไห้แพ็พ
กลับไปเม้นท์ด้วยนะคะที่รัก ขอบคุณมากนะคะ ที่อุตส่าห์อ่าน ;-;